Zevenklapper op de Veluwe; oorwassing Zuidwolde

Zuidwolde speelde zijn eerste uitwedstrijd van het seizoen tegen het verre SV Epe, de club waar Don Leo zijn trainerscarrière begon. Epe was aanvankelijk niet blij met de nieuwe indeling van de KNVB. Het vond dat ploegen uit Overijssel beter bij Noord in konden worden ingedeeld. Epe miste zo zijn derby’s tegen ploegen uit de omgeving Apeldoorn en vond dat het zowel financieel als sportief benadeeld was.

De basisopstelling wijzigde nog op het laatste moment; Peter Nijboer was de lange busreis (file A28 bij Zwolle) niet goed bevallen en kon niet spelen. Stef, Wessel en Bastin waren geblesseerd. Koen had de test donderdagavond in Meppel met glans doorstaan en mocht vanaf de aftrap aantreden.

De eerste twee kansen waren voor Marcel Linthorst, waarvan hij een keer onterecht voor buitenspel werd afgevlagd. Daarna was het de beurt aan Epe, en hoe! Gerrit Calkhoven krulde de bal, na slecht uitverdedigen, mooi links in het hoekje, buiten bereik van de keeper van Zuidwolde. Even later moest Stefan Liezen aan de noodrem trekken, wat hem geel opleverde. In de 18^e minuut verslikte Jerry Dekker zich en scoorde Dennis Calkhoven de 2-0. De grensrechter van Zuidwolde stond echter gedecideerd met de vlag omhoog, maar de hautaine scheidsrechter J.R. Mulder uit Deventer keurde hem geen blik waardig. Bijzonder vreemd. In de 26^e minuut van hetzelfde laken een pak; na een overtreding van Koert scoorde Lars Timmer de 3-0 en weer vlagde de grens van Zuidwolde. Andermaal keerde de scheidsrechter hem de rug toe. Zuidwolde snakte naar adem en in de 27^e minuut ontving Leon een gele prent. Even later ontsnapte hij zelfs aan rood, na weer een overtreding. Ondertussen had Epe weer een nieuwe aanval opgebouwd met een vlagsignaal van de grensrechter, maar het verhaal wordt eentonig; weer floot de heer Mulder niet. Gelukkig geen doelpunt om de oren dit keer. In de 34^e minuut kreeg Jerry, die het bijzonder lastig had, een donkergele kaart. Ruststand uiteindelijk 3-0.

In de tweede helft kwam Stef alsnog in het veld en hij liet zich gelijk gelden; na een overtreding op hem, schoot Stefan Liezen de bal van een metertje of 30 à la Branco (WK ’94) mooi in de benedenhoek. Zuidwolde rechtte zijn rug en was op dat moment de betere ploeg. In de 50^e minuut werd zelfs de 3-2 gescoord, ik meen door Stef. Maar de scheidrechter negeerde nu zijn grens niet! Afgekeurd wegens buitenspel, grrrr. Zuidwolde ging niet bij de pakken neerzitten en voetbalde knap door. In de 59^e minuut nog een strakke voorzet waar Robin net niet goed bij kon met de kop. Maar helaas, uit een counter van Epe scoorde Koen Logen de 4-1. Hij lobde hem knap over Jarno Bruins Slot.

In de 72^e minuut was het driewerf raak; weer een vlagsignaal van de grens van Zuidwolde en de scheids keek stoïcijns de andere kant op en keurde de 5-1 van andermaal topscorer Koek Logen goed. Toen knakte er iets bij de spelers van Zuidwolde. Nadat Jarno in de 79^e minuut de bal weg bokste, maar precies in de voeten van Gerrit Calkhoven, mocht hij via een magistrale trap in de kruising nog zijn tweede van de dag maken (6-1) en in blessuretijd mocht Koen Logen zijn hattrick maken via een strafschop..

Resumé; lang geleden dat Zuidwolde zo dik verloren heeft en ook met een onafhankelijk arbitraal trio had Zuidwolde ws niet gewonnen van een goed spelend Epe (altijd flauw om de scheids de schuld te geven). Verliezen bij Epe is geen schande, het niveau in “Oost” is bekend. Hoewel je weet nooit hoe het was gelopen als die 3-2 wel geteld had… Aan de trainers Jarrisch en Gerald de schone taak om de mannen op te beuren en enig zelfvertrouwen te geven voor de wedstrijd van volgende week. Sterkte en succes mannen!

Volgende week weer naar de Veluwe, nu tegen koploper VV Heerde, ook geen sinecure. Hopelijk zijn de werkzaamheden bij Zwolle dan gereed.

Opstelling: Jarno Bruins Slot, Leon Schoemaker, Mathijs Steenbergen, Jerry Dekker (36. Mark van de Beld), Steven Berghuis, Stefan Liezen, Koen Romme, Koert Bouman (70 Peter Nijboer), Marcel Linthorst, Ruben Kroezen (46. Stef Raben) en Robin Steenbergen,