Artikel Dagblad van het Noorden van 19 augustus 2015:

Ineens klonk zijn naam uit de tv-speakers in honderdduizenden huiskamers. Wouter Marinus. 20 jaar, geboren en getogen in Zuidwolde en nu al voetbalheld van Zwolle. De Drent bevat het zelf nog maar amper. ,,Ik zit een beetje op een roze wolk". Het zal je maar worden gezegd op je twintigste. Je hebt net je tweede voetbalwedstrijd in de eredivisie achter de rug. ,,Wouter heeft ons over het dooie punt heen geholpen. Hij heeft de ploeg op sleeptouw genomen.

{gallery}20150819wouter{/gallery}

Hij heeft het uitstekend gedaan en de beslissende goal gernaakt.” PEC Zwolle-trainer Ron Jans herhaalde het afgelopen weekend voor elke tv-camera na de 3-0 bij De Graafschap. En Wouter Marinus uit Zuidwolde groeide en groeide.

,,Ik hoorde het pas later van mijn vrienden en mijn vader wat de trainer over me had gezegd op televisie”, vertelt de jonge Drent. ,,Direct na afloop in de kleedkamer gaf hij me ook al complimenten. Het is natuurlijk erg leuk om je trainer dat te horen zeggen. Nu we een paar dagen verder zijn en het allemaal een beet je neerdaalt, ben ik ook best een beetje trots op mezelf. Ik voel alleen de kuitjes nog wel. Het tempo ligt een stuk hoger dan bij de beloften.”

Tot een paar weken geleden hield Marinus er helemaal geen rekening mee dat hij nu al basisspeler zou zijn in het keurkorps van de Tynaarlose oefenmeester. ,,Ik had daar niet direct uitzicht op”, vertelt de ‘nummer 10’, die zich via de jeugd van vv Zuidwolde in de kijker speelde bij Heerenveen en vorig jaar bij PEC terecht kwam. Daar kon Ians zich het ventje nog wel herinneren uit zijn tijd in het Friese Haagje, toen Marinus in de B1 eens twee goals maakte tegen het grote Ajax.
,,Mijn doel was om dit seizoen in ieder geval als vaste waarde bij de eerste achttien terecht te komen”, gaat Marinus verder. ,,Alles is in een stroomversnelling geraakt toen Mustafa Saymak een blessure opliep en Jesper Drost naar FC Groningen ging. Toen kreeg ik te horen dat ik in de basis zou staan tegen Cambuur.
Daar heb ik best een paar slapeloze nachten van gehad. Gelukkig werd de wedstrijd door de politieacties een paar dagen uitgesteld en kon ik me goed voorbereiden. Het is best bizar allemaal. Jesper Drost is ook nog eens een goede vriend van me.
Ik heb een sterke band met hem. Echt mijn maatje, ook al had ik hem voor me binnen de selectie. Daar hebben we het vaak over gehad.” Grijnzend: ,,In het begin baalde ik dat hij wegging en dat is nog steeds wel zo, maar ik kijk er nu toch een tikkeltje anders tegenaan.”
Niet alleen in Zwolle is Marinus de held, ook in Zuidwolde willen ze weten dat de pupil uit het dorp zijn doorbraak beleeft in de eredivisie.
Een kopie van teletekstpagina 821, met daarop de karakteristiek van De Graafschap-PEC, staat al dagen open op de website van de derdeklasser.
En clubvrouw Mariëtte Buning vertelt hoe Marinus — 15 j aar geleden en nog te jong voor de F-jes — als klein jochie bij haar tijdens een verjaardag door de achtertuin rende en toen al kwikzilverachtige bewegingen maakte. ,,Hij was al zo snel en niet te vangen, of het nou met of zonder bal was. Wat altijd opviel was zijn opwekte humeur en onbeperkte drang om te gaan voetballen.”
De middenvelder lacht. ,,En het gekke is dat ik geen idee heb van wie ik het voetballen heb geërfd. Bij ons thuis hadden ze niet veel met voetbal. Mijn vader niet, mijn moeder niet en mijn broers en  zussen klagen nu nog dat ze altijd verplicht met mij moesten voetballen. Ik wilde altijd alleen maar met een bal spelen.”
Nu het begin er is wil Marinus stappen zetten. Eerst bij PEC Zwolle uiteraard. ,,Ik ben een gevoelsmens. Als ik me ergens thuis voel, presteer ik het best. Bij PEC heb ik het erg naar mijn zin. Mijn contract loopt na dit seizoen af en er is nog een optiejaar, maar ik zou best Wat meer zekerheid
willen. En uiteindelijk wil ik natuurlijk stappen omhoog zetten. Wie weet wat er in het vat zit. Ik ben nog maar twintig."
“In Zuidwolde blijft hij gewoon komen, al speelt hij ooit voor zijn droomclubs Barcelona of Manchester United. ,,Zeker”, roept Marinus. ,,Ik woon nu in Zwolle, mijn vader in Meppel en mijn moeder in Hoogeveen, maar in Zuidwolde heb ik nog altijd een bed staan. Daar logeer ik bij de familie Capellen. Mijn vrienden wonen er en ik train af en toe de jeugd. In Zuidwolde liggen mijn roots. Dat zal ik nooit vergeten.”

 

Delen op Facebook Delen op Twitter